ben söylerem ben dinlerem

yunus emre siiri.

ben bir acep ile geldim
kimse halim bilmez benim
ben söylerem, ben dinlerem
kimse dilim bilmez benim

benim dilim kus dilidir
benim ilim dost ilidir
ben bülbülüm, dost gülümdür
bilin, gülüm solmaz benim

o dost, bana gelsin demiş
sundum kadeh, alsın demiş
aldım kadeh, içtim şerap
artık gönlüm ölmez benim

ne durum var, ne durağım
bir yerde yoktur kararım
hakk’a münacat etmeğe
belli yerim yoktur benim

sor durduğum yeri bana
gelirsen gösterem sana
bir zerrece hak’tan ayri
gözüm nesne görmez benim

tur dağında bir tecelli
gör musa’ya neler kildi
yunus eydur hak katında
sözüm geri kalmaz benim

(bkz: ben çalaram ben oynaram)